Voorzichtig vroeg een collega me of ik haar en haar gezin wilde begeleiden naar de dag van de uitvaart van haar man. Al enkele jaren was hij ziek en zat hij in de reservetijd van zijn leven.

Op het moment dat hij de diagnose kreeg besloot hij om op vrijdagavond een borrel te gaan drinken in het café waar hij altijd biljartte. Dit heeft hij bijna twee en een half jaar mogen doen en velen hebben hier een drankje met hem gedronken.

Een bijzondere man. Een man wiens levensweg een unieke weg was. Een weg waarop vele mensen een deel met hem meegelopen hebben, soms jarenlang, soms voor een kortere periode. Een weg die soms keurig geasfalteerd was, maar ook heel geregeld een weg met hobbels en kuilen, waar ook hij over struikelde. Een man die op nummer een stond bij zijn gezin en daarvoor door het vuur ging. Hard werken was zijn levensmotto, met niks doen bereik je ook niks.

Wat heeft deze man ontzettend veel betekend voor het dorp waar hij woonachtig was. Hij was een Kroon en een Kroon is een bovenstuk van een boom. Als het ware het hart ervan. Een kroon met een verreikend bladeren dek, beschermend maar niet overschaduwend, steunend maar niet beknellend. Lees meer op bron:https://www.goemansuitvaartzorg.nl/een-kroon-op-mijn-werk/

Overloon rouwt om het verlies van Kees van der Kroon